Wystawa prezentuje dialog dwójki artystów, którzy dzielą podobną wiarę w moc i terapeutyczną funkcję sztuki. Połączył ich niecodzienny zbieg okoliczności.
Aviva Blum-Wachs urodziła się Warszawie, II wojnę światową przeżyła w ukryciu po „aryjskiej” stronie. Po wyjeździe do Izraela studiowała malarstwo w Instytucie Avni w Tel Awiwie i grafikę w Akademii Becalel w Jerozolimie. Inspiracją dla jej prac graficznych i obrazów najczęściej jest izraelski pejzaż.
Wojciech Cieśniewski pochodzi z Działdowa. Jest absolwentem stołecznej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie pracuje do dziś, od dziesięciu lat jako profesor. Powracającym w jego twórczości tematem jest trudna historia własnej rodziny i rodzinnej miejscowości, rozgrywająca się w cieniu faszyzmu i powojennej komunistycznej rzeczywistości. Podejmuje też różne wątki z tragicznej historii XX wieku, wyrażając solidarność z ofiarami prześladowań i totalitaryzmów.
Ich ścieżki zbiegły się w 2022 roku – za sprawą wystawy malarstwa Wojciecha Cieśniewskiego, zorganizowanej w Otwocku w ramach upamiętnienia 80. rocznicy zagłady gett w Otwocku, Falenicy i Rembertowie. Artysta pokazał tam obrazy z cyklu „A jednak życie”, w których odwołuje się do przedwojennych i powojennych fotografii odnalezionych na internetowej stronie, dedykowanej żydowskim mieszkańcom Otwocka. Wśród wystawionych prac była „Wiosna narodu 1948″, zainspirowana fotografią trzech nastoletnich dziewcząt przebywających po wojnie w Domu Dziecka im. Dawida Guzika w Otwocku, do którego trafiały ocalałe żydowskie dzieci. Jedną z dziewcząt z tej fotografii okazała się być Aviva Blum, która o wystawie dowiedziała się z internetowej publikacji… Doszło do spotkania dwójki artystów i zrodzenia się pomysłu pokazania na wspólnej wystawie pejzaży Blum i obrazów Cieśniewskiego dotykających Zagłady.
Współorganizatorami wystawy są Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN oraz Fundacja Wojciecha Cieśniewskiego.
